In Memoriam
Lukai (Dual Star Lukai of Chairwindermere)
Mijn eerste eigen hondje, mijn bruine labje. Vanaf de dekking was ik betrokken. Ik was dan ook zo blij de dag dat de fokker me belde, ik de pups op de achtergrond hoorde en ze me vertelde dat er voor ons een pupje bij zat.
Na 8 weken kwam ze bij ons thuis. Ik begon met de jachttraining. Al in het verleden met dit virus besmet door mijn moeder.
Lukai vond het leuk, maar maakte er meer een dolletje van dan dat ze aan het werk was. Op een gegeven moment mocht ze doen waar ze het allerbeste in was, onze vriendin zijn!
Onze jongens werden geboren en wat hadden ze haar lief; ze groeiden met haar op, ze was onmisbaar!
Lukai was makkelijk, gehoorzaam en zo trouw! Ze heeft Lente nog eventjes mee helpen opvoeden, maar toen ze 13 en een half was, was ze op. Eigenlijk van de 1 op andere dag. Het gemis was dan ook als een gapend gat. We missen haar nog steeds, maar zijn ontzettend dankbaar voor de onuitwisbare herinneringen en haar eeuwige trouw!
30-11-2005 ~ 07-04-2019